اختلالات روانی کودکان و نوجوانان


اختلالات روانی

شاید این سوال برای شما والدین ایجاد شود که کدام نشانه های رفتاری فرزندتان را در زمره کودکان مبتلا به اختلالات روانی قرار می دهد؟ باید در پاسخ بیان کنیم هرگونه اختلال در روابط اجتماعی و بین فردی و هر نوع اختلال در عملکرد های هیجانی و تحصیلی می تواند فرزند شما را در گروه مبتلایان به اختلالت روانی قرار دهد.

باید توجه داشته باشید عبارت اختلال روانی به معنای معلولیت ذهنی کودک شما نخواهد بود. اختلال روانی به معنای داشتن مشکلات ارتباطی و تحصیلی و همچنین عدم توانایی کنترل هیجانات درونی است.

شایع ترین اختلالت روانی در میان کودکان و نوجوانان

اختلالات خواب

اولین و شاید پایه ای ترین اختلالی که کودکان در سنین کم احتمال ابتلا به آن را دارند، اختلال خواب است. این اختلال تنها در بی خوابی کودکان خلاصه نمی شود . اختلال خواب می تواند در دیر بخواب رفتن کودک، خواب بیش از حد، کابوس های شبانه، ترس های شبانه، خواب گردی، شب ادراری و یا حتی خروپف نیز نمایان شود.

اولین و مهمترین اقدام برای رفع این دست از اختلالات کودکان بررسی مشکلات وی در خانه و مدرسه خواهد بود. با بررسی ارتباط کودک با اطرافیان می توان متوجه شد که کودک شما به چه علت دچار اختلالات خواب می شود. در واقع باید علت اختلال خواب کودک تان را در بیداری او جستوجو کنید. در این راستا شما به یک روانشناس خوب احتیاج دارید.

اختلالات اضطرابی

اختلالات اضطرابی از دیگر اختلالات شایع دوران کودکی و نوجوانی است. این اختلال می تواند به علل مختلفی نظیر تجربه سانحه و یا اتفاقی خاص مثل جدایی و یا مرگ پدر و مادر ایجاد شود و  علائم اضطرابی را تشدید کند. اضطرابی که کودکان در زمان کودکی به آن دچار می شوند، می تواند به علل گوناگونی ایجاد شود که برای درمان هر یک از آن ها باید با یک روانپزشک مشورت شود. این علل عبارت اند از:

اضطراب جدایی: کودکانی که با جدایی از والدین خود به شدت مضطرب می شوند و دائما نگران دور شدن از آن ها هستند.

فوبیا: فوبی نوعی ترس شدید از برخی شرایط مثل قرار گرفتن در جمعیت و یا عبور از ارتفاع و یا حتی ترس از خون و … است. کودکانی که به نوعی فوبیا مبتلا باشند اغلب دچار اضطراب فراوانی خواهند بود.

اضظراب اجتماعی: این نوع اضطراب به دلیل قرار گرفتن در مکان های عمومی ایجاد می شود.

اختلال پانیک : زمانی که کودک و یا نوجوان به علت حملات پانیک از قرار گرفتن در شرایطی خاص اجتناب می کند، می تواند به اختلال اضطرابی نیز دچار شود.

اختلال بیش فعالی

اختلالات بیش فعالی  به صورت گسترده ای در کودکان و نوجوانان قابل مشاهده است. این اختلال به دلیل شیوع زیاد در کودکان و نوجوانان باعث شده مراجعه برای درمان آن به روانپزشکان روز به روز افزایش یابد. اختلال بیش فعالی را نباید با جنب و جوش زیاد کودکان اشتباه گرفت. علائمی که این کودکان دارند چیزی ورای یک جنب وجوش ساده است. نشانه های بیش فعالی عبارت اند از:

  • فراموش کاری
  • ناتوانی در رعایت نوبت
  • صحبت بیش از حد
  • گم کردن وسایل شخصی
  • احساس خستگی ناپذیری به دنبال فعالیت های زیاد
  • برخورد های تکانشی
  • اختلال افسردگی

    از جمله اختلالت فراگیر در سنین مدرسه و نوجوانی اختلال افسردگی است این  اختلال را نیز نباید باید گوشه گیری ساده به اشتیاه گیرید.

    با وجود اینکه کودکان در بیان احساسات خود از قبیل غم و افسردگیقدری ناتوان هستند، پی بردن به این اختلال گاها دشوار خواهد بود. با این وجود می توان نشانه های عمومی این اختلال از قرار زیر است؟

    • نبود انرژی کافی
    • بی انگیزگی مفرط نسبت به انجام فعالیت های روزانه
    • اختلال در روابط بین فردی
    • از دست دادن علاقه در انجام فعالیت هایی که قبلا به آن علاقه مند بوده اند.
    • عدم تمرکز
    • احساسات منفی درباره خود
    • پروراندن افکار خودکشی
    • گوشه گزینی و عزلت طلبی
    • دیدگاه منفی نسبت به مسائل
    • زود رنجی و تحریک پذیری
    • از دست دادن اشتها
    • خواب کم یا بیش از اندازه

    سخن پایانی

    والدین باید توجه داشته باشند که تغییر سبک زندگی خانواده های ایرانی، کودکان و نوجوانان را بیش از پیش در معرض آسیب قرار داده است، لذا توجه به روند رشد آن ها و زیر نظر گرفتن رفتار و اعمال آن ها می تواند در پیشگیری از بروز چنین اختلالاتی موثر باشد. اما در صورتی که فرزند شما به یکی از این اختلالات و یا دیگر اختلالات مبتلا شده است، اولین و بهترین گام مراجعه به بهترین روانشناس خواهد بود.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *